11- ضوابط و مقررات پارکینگ

11-1 ضوابط عام

11-1-1 محل اﺳﺘﻘﺮار پارکینگ ساختمان ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺿﻮاﺑﻂ اﻋﻼم ﺷﺪه در اﻳﻦ دﻓﺘﺮ و ﺳﺎﻳﺮ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﺮﺑﻮط، در ﭘﻴﻠﻮت و در ﻣﺤﺪوده ﺳﻄﺢ اﺷﻐﺎل (ﻫﻤﻜﻒ ﻳﺎ ﻃﺒﻘﺎت) و ﻳﺎ زﻳﺮزﻣﻴﻦ و ﺣﻴﺎط (ﻓﻀﺎی ﺑﺎز) می‌باشد.

11-1-2 در ﺻﻮرت اﺣﺪاث ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ ﺳﻄﺢ اﺷﻐﺎل ﻛﻤﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز، از ﻣﺎﺑﻪاﻟﺘﻔﺎوت ﺳﻄﺢ اﺷﻐﺎل ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﺳﺎﺧﺖ میﺗﻮان به صورت ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ رو ﺑﺎز اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.

11-1-3 تامین ﺗﻌﺪاد ﺳﻄﺢ پارکینگ ساختمان ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺑﺎیستی در ﺣﺪاﻛﺜﺮ %60 ﺳﻄﺢ اﺷﻐﺎل ﻣﺠﺎز اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد.

ﺗﺒﺼﺮه 1:  در ﺻﻮرت رﻋﺎﻳﺖ ﺳﻄﺢ اﺷﻐﺎل ﻣﺠﺎز و رﻋﺎﻳﺖ ﺣﺪاﻗﻞ %20 ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻛﻞ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ رﻳﺸﻪدار، اﺳﺘﻔﺎده از 20 درﺻﺪ ﻓﻀﺎی آزاد (ﺣﻴﺎط) ﺑﺎقی ﻣﺎﻧﺪه ﺟﻬﺖ ﺟﺎﻧﻤﺎیی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻏﻴﺮ ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه (روﺑﺎز) ﺑﻪ ازا ﻫﺮ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ 25 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺑﺎ اﺣﺘﺴﺎب اﻣﻜﺎن ﺗﺤﺮک اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ، ﻓﻀﺎی ﺗﺮدد و دارا ﺑﻮدن دﺳﺘﺮسی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ ﻋـﺪم ﻗﻄـﻊ درﺧﺖ و رﻋﺎﻳﺖ ﺳﺎﻳﺮ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﺷﻬﺮﺳﺎزی و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنی ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ.

ﺗﺒﺼﺮه 2: در ﻛﺎرﺑﺮیﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺳﻄﺢ زﻳﺮزﻣﻴﻦ ﺟﻬﺖ پارکینگ ساختمان ﺑﺎیستی ﻣﻌﺎدل ﺳﻄﺢ اﺷـﻐﺎل ﻣﺠﺎز در ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻤﻜﻒ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ اﻳﻮان و ﺣﺪاﻛﺜﺮ 70 درﺻﺪ ﺳﻄﺢ ﺧﺎﻟﺺ ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺣﺪاﻗﻞ 20 درﺻﺪ ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺎقی ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﻛﺎﺷﺖ و ﻧﮕﻬﺪاری ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ رﻳﺸﻪدار اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﺑﺪ.

ﺗﺒﺼﺮه :3 در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻫﺎی ﺗﺠﺎری و ﻛﺎرﺑﺮیﻫﺎی ﺧﺪﻣﺎتی ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺳﻄﺢ زﻳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻌﺎدل ﺳﻄﺢ اﺷﻐﺎل ﻣﺠﺎز و ﺣﺪاﻛﺜﺮ 80 درﺻﺪ ﺳﻄﺢ ﺧﺎﻟﺺ ﻋﺮﺻﻪ میﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ زﻳﺮزﻣﻴﻦ ﺻﺮﻓﺎً ﺑﺮای ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت و دﺳﺘﮕﺎه ﭘﻠﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.

11-1-4 دﺳﺘﺮسی ورودی اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﺑﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻋﻤﻮمی ﺑﺎیستی ﺣﺪاﻗﻞ 100ﻣﺘﺮ از اوﻟﻴﻦ ﺗﻘﺎﻃﻊ ﻣﻌﺎﺑﺮ درﺟﻪ یک و دو ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺗﺒﺼﺮه 1: در ﺻﻮرت ﻋﺪم اﻣﻜﺎن اﻳﺠﺎد دﺳﺘﺮسی ﻣﺬﻛﻮر در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻘﺮر و ﻟﺰوم اﻳﺠﺎد دﺳﺘﺮسی اﺧﺘﺼﺎصی ﺑﻪ پارکینگ ساختمان در ﻣﺤﺪوده ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ، اﺧﺬ دﺳﺘﺮسی ﺑﺮاﺳﺎس ﻃﺮح ﻫﻨﺪسی اﻳﻤﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺷﻬﺮداری ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ.

11-1-5 ﭘﻴﺶ بینی ﺗﻌﺪاد واﺣﺪﻫﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز در ﻛﻠﻴﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع اﺳﺘﻔﺎده‌ای ﻛﻪ از آن ﺑﻪ ﻋﻤﻞ می‌آﻳﺪ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮای ﻫﺮ یک از اﺳﺘﻔﺎدهﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ﺷﻤﺎره 11 اﻟﺰامی اﺳﺖ.

ﺗﺒﺼﺮه: ﺑﻪ ازاء ﻫﺮ واﺣﺪ ﻣﺴﻜﻮنی، ﺗﺠﺎری ﻳﺎ دﻓﺘﺮ ﻛﺎر اﻋﻢ از ﻣﻨﻔﺮد ﻳﺎ ﻣﺠﺘﻤﻊ در ﻫﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺣﺪاﻗﻞ یک واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ اﻟﺰامی اﺳﺖ.

11-1-6 ﻣﺤﻞ ﻳﺎ ﻣﺤﻞﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ پارکینگ ساختمان که میﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﻘﻒ ﺑﻮده و ﻳﺎ در ﻓﻀﺎی آزاد ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺷﻮد، ﺑﺎیستی ﺑﺮ روی ﻧﻘﺸﻪﻫﺎیی ﻛﻪ ﺑﺮای ﺻﺪور ﭘﺮواﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنی ﺑﻪ ﺷﻬﺮداری ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ اراﺋﻪ میﺷﻮد، ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.

11-1-7 ﺑﺮای ﻛﺎرﺑﺮیﻫﺎی ﭘﺮﺗﺮدد از ﻗﺒﻴﻞ ﭘﺎﻳﺎﻧﻪﻫﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ، اﻧﺒﺎرﻫﺎ، ﮔﻤﺮﻛﺎت، واﺣﺪﻫﺎی صنعتی، ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎهﻫﺎی فصلی، ﻋﻤﻠﻜﺮدﻫﺎی ﺗﻔﺮیحی و … ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن در ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ اﻟﺰامی اﺳﺖ.

11-1-8 ﺑﻪ ازاء ﻫﺮ 10 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ یک ﻣﺤﻞ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ اﻧﺘﻈﺎر در ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎی ﺗﺠﺎری و اداری اﻟﺰامی اﺳﺖ.

11-1-9 ﻣﺤﺪودیتی از ﻧﻈﺮ ﺗﻌﺪاد ﻃﺒﻘﺎت زﻳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺮای ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺮی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﺸﺮوط ﺑـﻪ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﺴـﺎﺋﻞ فنی و ایمنی وﺟﻮد ﻧﺪارد.

11-1-10 ﺗﺎﻣﻴﻦ پارکینگ ساختمان ﺑﺮای ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺮی ﻣﺴﻜﻮنی ﺻﺮﻓﺎ در ﻫﻤﺎن ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ اﻟﺰامی اﺳﺖ.

11-1-11 ﺑﻨﺎﻫﺎی واﺟﺪ ارزش ﺗﺎریخی و ﻣﻌﻤﺎری ﺛﺒﺖ ﺷـﺪه در ﻓﻬﺮﺳﺖ آﺛﺎر ملی اﻳﺮان در ﺻﻮرت ﻋﺪم اﻣﻜﺎن ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ دﻻﻳـﻞ ﻣﻼﺣﻈﺎت ﺗﺎریخی و ﺣﻔﻆ ارزشﻫﺎی ﻛﺎﻟﺒﺪی ـ ﺗﺎریخی اﻟﺰامی ﺑﻪ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ در ﻫﻤﺎن ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻧﺪارﻧﺪ.

ﺗﺒﺼﺮه 1: در ﺻﻮرت اﺣﻴﺎ و ﻣﺮﻣﺖ ﺑﻨﺎی واﺟﺪ ارزش ﺗﺎریخی و ﻣﻌﻤﺎری ﺛﺒﺖ ﺷﺪه در ﻓﻬﺮﺳﺖ آﺛﺎر ملی اﻳﺮان ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﻈﺮ اداره ﻛﻞ ﻣﻴﺮاث ﻓﺮهنگی و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﻨﺎی واﺟﺪ ارزش ﺗﺎریخی و ﻣﻌﻤﺎری ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮی ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻜﻮنی ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻛﺎرﺑﺮیﻫﺎی ﻣﺠﺎز ﻣﻨﺪرج در ﻫﻤﻴﻦ دﻓﺘﺮﭼﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎء ﺗﺠﺎری، رﺳﺘﻮران، ﺳﻔﺮهﺧﺎﻧﻪ، ﭘﺬﻳﺮایی و ﺗﻔﺮیحی و در ﺟﻬﺖ کمک ﺑﻪ اﺣﻴﺎ و روﻧﻖ ﺑﺎﻓﺖ ﺗﺎریخی ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ در ﺑﻨﺎی ﺗﺎریخی ﻣﺬﻛﻮر اﻟﺰامی نمیﺑﺎﺷﺪ.

ﺗﺒﺼﺮه 2: ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﺟﺪ ارزش ﺗﺎریخی و ﻣﻌﻤﺎری واﻗﻊ در ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺎزار ﻗﺪﻳﻢ اﺻﻔﻬﺎن اﻗﺪاﻣﺎت و ﺑﻨﺎﻫﺎی واﺟﺪ ارزش ﺗﺎریخی و ﻣﻌﻤﺎری ﺛﺒﺖ ﺷﺪه در ﻓﻬﺮﺳﺖ آﺛﺎر ملی اﻳﺮان ﻛﻪ اﻗﺪاﻣﺎت، ﺑﺎزﺳﺎزی، ﻣﺮمتی، ﻣﻘﺎومﺳﺎزی و ﺗﻐﻴﻴﺮات و ﺗﻌﻤﻴﺮات اﺳﺎسی و ﻏﻴﺮاﺳﺎسی (از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻌﻤﻴﺮ و ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺳﻘﻒ) ﺑﺮاﺳﺎس ﻃﺮح ﻣﻮرد ﺗﺎﻳﻴﺪ اداره ﻛﻞ ﻣﻴﺮاث ﻓﺮهنگی در آنﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد، ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺬﻛﻮر ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﺢ زﻳﺮﺑﻨﺎ و اﺣﺪاث ﺑﻨﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﻧﮕﺮدد ﻣﺸﻤﻮل ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﻋﻮارض و ﻛﺴﺮ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ نمیﺷﻮد.

ﺗﺒﺼﺮه 3: در ﺑﻨﺎﻫﺎی واﺟﺪ ارزش ﺗﺎریخی ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺮی ﺗﺠﺎری، ﺛﺒﺖ ﺷﺪه در ﻓﻬﺮﺳﺖ آﺛﺎر ملی در ﺻﻮرت ﻋﺪم اﻣﻜﺎن ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﻼﺣﻈﺎت ﺗﺎریخی و ﺣﻔﻆ ارزشﻫﺎی ﻛﺎﻟﺒﺪی ﺗﺎریخی ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎیستی از اداره ﻛﻞ ﻣﻴﺮاث ﻓﺮهنگی، ﺻﻨﺎﻳﻊ دستی و ﮔﺮدﺷـﮕﺮی و ﺷـﻬﺮداری اﺳـﺘﻌﻼم و ﻧﻈﺮﺧﻮاهی ﮔﺮدد.

ﺗﺒﺼﺮه 4: در ﻛﻠﻴﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﺟﺪ ارزش ﺗﺎریخی و ﻣﻌﻤﺎری ﺛﺒﺖ ﺷﺪه در ﻓﻬﺮﺳﺖ آﺛﺎر ملی اﻳﺮان (ﻳﺎ ﺛﺒﺖ ﻧﺸﺪه) ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺮی ﺗﺠﺎری، رﺳﺘﻮران، ﺳﻔﺮهﺧﺎﻧﻪ و ﭘﺬﻳﺮایی ـ ﺗﻔﺮیحی ﺗﺎﻣﻴﻦ پارکینگ ساختمان در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن در ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ 250 ﻣﺘﺮی ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﺷﻬﺮﺳﺎزی و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنی اﻟﺰامی اﺳﺖ. ﺑﺪیهی اﺳﺖ در ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮارد اﻋﻼم ﻧﺸﺪه در ﺑﻨﺪ ﻓﻮق‌اﻟﺬﻛﺮ و ﺗﺒﺼﺮهﻫﺎی ذﻳﻞ آن ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ اﻟﺰامی اﺳﺖ.

ﺗﺒﺼﺮه 5: در ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﻗﻊ در ﺣﺮﻳﻢ درﺟﻪ یک ﺑﻨﺎﻫﺎ و ﻣﺤﻮﻃﻪﻫﺎی ﺗﺎریخی ﺗﺎﻣﻴﻦ پارکینگ ساختمان ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺗﺎ 3 واﺣﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت روﺑﺎز در ﻓﻀﺎی آزاد ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ میﺑﺎﺷﺪ.

11-1-12 ﺗﺎﻣﻴﻦ دﺳﺘﺮسی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﻠﻪ و آﺳﺎﻧﺴﻮر ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻃﺒﻘﺎت ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻘﺮرات ملی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻟﺰامی اﺳﺖ.

11-1-13 درﺧﺼﻮص ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ و ﻛﺎرﺑﺮیﻫﺎی ﻏﻴﺮﻣﺴﻜﻮنی ﺑﺎ ﻧﻴﺎز ﺑﻴﺶ از 5 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎی ﺧﺪﻣﺎتی، ﺗﺠﺎری، دﻓﺘﺮ ﻛﺎر، کلینیکﻫﺎ و ﻣﻄﺐ ﭘﺰﺷﻜﺎن، آﻣﻮزﺷﮕﺎهﻫﺎ و ﻏﻴﺮه، ﺗﺨﺼﻴﺺ و ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻛﺎرﻛﻨﺎن و ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﻟﺰامی اﺳﺖ. ﻣﺤﻞ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺎیستی حتی‌اﻟﻤﻘـﺪور در ﻫﻤﺎن ﻣﺤﻞ ﺑﻮده و در ﺻﻮرت ﻋﺪم اﻣﻜﺎن ﺗﺎﻣﻴﻦ آن در ﻫﻤﺎن ﻣﺤﻞ ﺑـﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻨﺎﺳﺐ میﺗﻮاﻧﺪ در ﺷﻌﺎع 250 ﻣﺘﺮی ﺗﺎﻣﻴﻦ ﮔﺮدد. در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺻﺪور ﭘﺮواﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از ﻃﺮف ﺷﻬﺮداری ﻣﻨﻮط ﺑـﻪ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻗﺎﻧﻮنی ﻣﺤﻞ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن ﻣﺎده ﭘﻨﺞ میﺑﺎﺷﺪ.

ﺗﺒﺼﺮه 1: در ﺻﻮرت وﺟﻮد درﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺠﻤﻴﻊ پارکینگ ساختمان ﺑﺮای دو ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻛﺎرﺑﺮی ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻮارد ﺑﻨﺪ ﻓﻮق ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺗﻌﺪاد ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز، ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﺣﺪاﻛﺜﺮ 300 ﻣﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ از ﻣﺤﻞ اﺣﺪاث ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دورﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎرﺑﺮی رﻋﺎﻳﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 250 ﻣﺘﺮی اﻟﺰامی ﻧﻴﺴﺖ.

ﺗﺒﺼﺮه 2: در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎیی ﻛﻪ ﻛﻞ ﻧﻴﺎز ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ آنﻫﺎ ﻛﻤﺘﺮ از 5 واﺣﺪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ وﻳﮋه آنﻫﺎ در ﻣﺤﻞ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﻮده و اﻳﺠﺎد آن ﻧﻴﺰ در ﻣﻜﺎن دﻳﮕﺮ ﻣﻔﻴﺪ نمیﺑﺎﺷﺪ، ﺷﻬﺮداری میﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺧﺬ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ اﻗﺪام و ﺑﻪ ﺻﺮف ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻋﻤﻮمی در ﻧﺰدیکی ﻫﻤﺎن ﻣﺤﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.

11-1-14 در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻋﻤﻮمی ﻛﻪ دارای ﻛﺎرﺑﺮی ﻣﺨﺘﻠﻂ ﺑﺎ واﺣﺪﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی ﻫﺴﺘﻨﺪ، تفکیک ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺨﺶﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی از دﻳﮕﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎ اﻟﺰامی اﺳﺖ.

11-1-15 در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮ از 25 واﺣﺪ و ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻋﻤﻮمی، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر تفکیک ﺣﺮﻛﺖ ﺳﻮاره و ﭘﻴﺎده، در ﻛﻨﺎر ﻣﻌﺒﺮ ﺳﻮاره ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺬرﮔﺎه ﻋﺒﻮر ﻋﺎﺑﺮ ﭘﻴﺎده ﺑﻪ ﻋﺮض ﺣﺪاﻗﻞ 60 ﺳﺎنتیﻣﺘﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﺣﺪاﻗﻞ 20 ﺳﺎنتیﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﻣﻌﺒﺮ ﺳﻮاره ﺑﺎﺷﺪ.

11-1-16 در ﻛﻠﻴﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻋﻤﻮمی و ﺑﺎنکﻫﺎ ﺑﺎیستی ﺗﺎﻣﻴﻦ و ﺟﺎﻧﻤﺎیی پارکینگ ساختمان ﺑﻪ ﻧﺤﻮی اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻋﻤﻮم از آن ﺑﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد و ﺣﺪاﻗﻞ 50 درﺻﺪ از ﺳﻄﺢ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻋﻤﻮم اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﺑﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮای ﺗﺄﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ دوﭼﺮﺧﻪ و ﻣﻮﺗﻮرﺳﻴﻜﻠﺖ ﻣﺤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﻴﺶبینی ﺷﻮد.

11-1-17 در ﺻﻮرت ﺟﺎﻧﻤﺎیی اﻧﺒﺎرﻫﺎ در ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﺿﺮوری اﺳـﺖ ﻓﻀﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻛﺎفی ﺟﻠﻮی اﻧﺒﺎرﻫﺎ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده از آنﻫﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻌﺪ از آن ﺑﺮای ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ اﺳﺘﻔﺎده گردد.

ﺗﺒﺼﺮه 1: ﺗﻮﻗﻒ ﺧﻮدروﻫﺎ در پارکینگ ساختمان ﻧﺒﺎیستی ﺗﺰاحمی ﺑﺮای ﺑﺎزﺷﺪن دربﻫﺎ و اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻀﺎﻫﺎی اﻧﺒﺎری و ﺗﺎﺳﻴﺴﺎتی اﻳﺠﺎد ﻛﻨﺪ.

11-1-18 ﭘﻴﺶبینی ﻣﺴﻴﺮ دﺳﺘﺮسی ﭘﻴﺎده از ورودی ﻳﺎ ورودیﻫﺎی ﭘﻴﺎده ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی ﺑﺮای دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﻃﺒﻘﺎت، راهﭘﻠﻪﻫﺎ و آﺳﺎﻧﺴﻮرﻫﺎ در ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎی ﺑﺎ 24 واﺣﺪ و ﻛﻤﺘﺮ از آن، 1.5 ﻣﺘﺮ و 25 واﺣﺪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ 2 ﻣﺘﺮ و ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد.

ﺗﺒﺼﺮه 1: ﺟﺎﻧﻤﺎیی و اﺳﺘﻘﺮار پارکینگ ساختمان در ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺬﻛﻮر ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.

ﺗﺒﺼﺮه 2: ﺟﺎﻧﻤﺎیی و اﺳﺘﻘﺮار پارکینگ ساختمان در ﻓﻀﺎی ﻣﻘﺎﺑﻞ دربﻫﺎی ورودی ﭘﻴﺎده ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ، راهﭘﻠﻪﻫﺎ و آﺳﺎﻧﺴﻮرﻫﺎ ﺑﺎیستی ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ 1.5 ﻣﺘﺮی از ﻓﻀﺎی ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻣﺬﻛﻮر اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد.

11-1-19 اﺣﺪاث ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻋﻤﻮمی در ﺳﻄﺢ زﻳﺮﻳﻦ ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎی اﺣﺪاث ﺷﺪه و ﻳﺎ در دﺳﺖ اﺣﺪاث ﺑﺮاﺳﺎس ﻃﺮحﻫﺎی ﻣﺼﻮب ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن ﻣﺎده ﭘﻨﺞ ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ.

11-1-20 ﺗﺎﻣﻴﻦ دﺳﺘﺮسی ﺳﻮاره ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﻗـﻊ در ﺑﺮ ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ 24 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﻛﻤﺘﺮ از آن ﻛﻪ اﻣﻜﺎن دﺳﺘﺮسی ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ از ﮔﺬرﻫﺎی ﺑﻦﺑﺎز ﺑﺎ ﻋﺮض 10 ﻣﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ را ﻧﻴﺰ دارﻧﺪ ﺻﺮﻓﺎً از ﻃﺮﻳﻖ دﺳﺘﺮسی ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻣﺠﺎز میﺑﺎﺷﺪ و دﺳﺘﺮسی آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺮای ﻋﺒﻮر ﭘﻴﺎده در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

11-1-21 ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻧﻮر طبیعی ﺑﺮای ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ واﻗﻊ در ﻃﺒﻘﺎت زﻳﺮﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از زﻳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﻫﻤﻜﻒ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻧﻮرﮔﻴﺮی داخلی ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ آن ﻛﻪ ﺗﺎ ﻓﻀﺎی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ اداﻣﻪ ﻧﻴﺎﺑﻨﺪ، ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻮرﮔﻴﺮ سقفی ﺑﺎزﺷﻮ در ﺣﺪﻓﺎﺻﻞ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﺣﻴﺎط ﻣﺤﺼﻮر ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺷﻔﺎف ﻣﻘﺎوم و ﻏﻴﺮرﻳﺰﻧﺪه در ﺑﺮاﺑﺮ ﺿﺮﺑﻪ و ﺣﺮارت ﻣﺠﺎز اﺳﺖ.

11-1-22 در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ ﺳﺘﻮنﻫﺎی ﻓﻠﺰی و بتنی ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻬﻢ و دﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ملی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺮﻳﻖ ﻣﻘﺎوم ﺷﺪه و ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺗﺠﻬﻴﺰات اﻃﻔﺎی ﺣﺮﻳﻖ ﺷﻮد.

11-1-23 در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ ﺑﺎیستی ﺑﺎ ﺗﻌﺒﻴﻪ و ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮی ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﺗﺪاﺑﻴﺮی ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺑﺮﺧﻮرد اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﺑﺎ ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﭘﻴﺶبینی ﺷﻮد.

11-1-24 ﺑﺮای ارﺗﺒﺎط پارکینگ ساختمان ﺑﻪ ﺷﺒﻜﻪ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﭘﻴﺮاﻣﻮنی در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻋﻤﻮمی و ﺑﻨﺎﻫﺎی دارای 25 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﺑﻴﺸﺘﺮ از آن رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺗﻮﺻﻴﻪ میﺷﻮد. (ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺑﻨﺪ 11-1-20 و ﺗﺒﺼﺮه ذﻳﻞ آن):

-ﮔﺮدش ﺗﺮافیک داﺧﻞ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻫﻢ ﺟﻬﺖ ﺑﺎ ﮔﺮدش ﺗﺮافیک در ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎی اﻃﺮاف ﺑﺎﺷﺪ

– ﻋﺪم ﺗﺪاﺧﻞ ﺑﺎ ﺗﺮافیک ﻣﺘﻮﻗﻒ در ﺗﻘﺎﻃﻊﻫﺎ در زﻣﺎن ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ

– ﻋﺪم ﺗﺪاﺧﻞ ﺑﺎ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ﮔﺮدشﻫﺎ

– ﻛﻨﺘﺮل اﺛﺮات ﺗﺮافیک ﺷﺒﻜﻪ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ در ﺗﻘﺎﻃﻊﻫﺎی اﻃﺮاف

-ﺗﻌﺒﻴﻪ ورودی پارکینگ ساختمان در ﮔﺬر ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺮای ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از یک ﺑﺮ دارﻧﺪ. ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨـﺪ 27-1-10 و ﺗﺒﺼﺮه ذﻳﻞ آن

11-1-25 اﺣﺪاث ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻋﻤﻮمی ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ در ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺮاﻛﺰ ﺧﺪﻣﺎتی اﻋﻢ از ﺣﻮزه، ﻣﻨﻄﻘﻪ و ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ.

11-1-26 ﺗﻤﺎم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻋﻤﻮمی در ﻣﺮاﻛﺰ ﺧﺪﻣﺎتی، ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺗﻌﺪاد ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی اﻟﺰامی و ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺧﻮد در ﺻﻮرت ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻋﻤﻮمی اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد اﻟﺰامی از ﻃﺮﻳﻖ اﺣﺪاث ﺗﻌﺪاد ﻃﺒﻘﺎت زﻳﺮ زﻣﻴﻦ میﺗﻮاﻧﻨﺪ از اﺿﺎﻓﻪ ﺗﺮاﻛﻢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنی ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻴﺰان ﻣﺠﺎز ﺑﺮﺧﻮردار ﮔﺮدﻧﺪ.

11-1-27 ﻋﺮض راه ورودی پارکینگ ساختمان ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻧﺼﺐ ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﺑﻪ ﻋﺎﺑﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎده در ﻣﻮاردی ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﭘﻴﺎده را ﻗﻄﻊ میﻛﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺴﺖ از 7.5 ﻣﺘﺮ ﺗﺠﺎوز ﻛﻨﺪ. (ﺟﺪول ﺷﻤﺎره 10).

11-1-28 در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻋﻤﻮمی ﺣﺪاﻗﻞ ارﺗﻔﺎع آزاد راﻣـﭗ در ﺑﺨﺶ ﺧﺮوجی و ورودی ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 2.20 ﻣﺘﺮ اﻟﺰامی اﺳﺖ. ﻋﺮض راﻣﭗ ورودی در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻋﻤﻮمی ﺑﺎیستی ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺴﻴﺮ داخلی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺎﺷﺪ.

11-1-29 در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ 25 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﺑﻴﺸﺘﺮ از آن ﻛﻪ دارای دو ورودی ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎیستی ﻃﺮح ﺗﺮافیکی ﻻزم ﺗﻬﻴﻪ و ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻬﺮداری ﻛﻨﺘﺮل و ﺗﺎﻳﻴﺪ ﮔﺮدد.

11-1-30 اﺣﺪاث درب پارکینگ ساختمان در ﭘﺦ ﮔﺬر ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.

11-1-31 اﺣﺪاث درب ﺳﺮﺗﺎﺳﺮی در ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﻣﻴﻦ پارکینگ ساختمان ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.

11-1-32 ﻗﺮارﮔﻴﺮي ﻣﺤﻞ ﭘﺎرکﻫﺎ در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﻋﻤﻮمی ﺑﺎیستی ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ:

–  راﻫﺮوﻫﺎی اصلی در اﻣﺘﺪاد ﻃﻮل ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ.

–  ﻧﻘﺎط ﺗﻼقی راﻫﺮوﻫﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎﺷﺪ.

–  ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺳﺒﻘﺖ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻫﺎ ﻃﻮل ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻛﻤﺘﺮ از 70 ﻣﺘﺮ و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮده ﻣﺎهیﻫﺎ ﻛﻤﺘﺮ از 30 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

– ﺳﻄﻮحی ﻛﻪ ﺑﺮای پارکینگ ساختمان ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻂکشی و ﺳﻜﻮ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮﻧﺪ.

–  در راﻫﺮوﻫﺎی یک ﻃﺮﻓﻪ اﮔﺮ ﺟﻬﺖ ﮔﺮدش داخلی ﺑﺮ ﺧﻼف ﺟﻬﺖ ﻋﻘﺮﺑﻪﻫﺎی ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﺷﺪ راﻧﻨﺪﮔﺎن دﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮی دارﻧﺪ.

– ﺟﺮﻳﺎن ﺗﺮافیک در راﻫﺮوﻫﺎ و ﺟﺎی ﭘﺎرکﻫﺎی ﻣﺎﻳﻞ، یک ﻃﺮﻓﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

–  زاوﻳﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﺎﻳﻞ از 45 درﺟﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.

11-2 اﺑﻌﺎد و ﻣﺴﺎﺣﺖﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ

11-2-1 ﻣﺤﻞ ﭘﻴﺶ بینی ﺷﺪه ﺑﺮای یک واﺣﺪ پارکینگ ساختمان ﺑﺎیستی ﺑﺪون اﺣﺘﺴﺎب ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺮﻛﺖ و ﻓﻀﺎی ﺗﺮدد و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﺎﻟﺺ ﺷﺎﻣﻞ ﻓﻀﺎیی ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ اﺑﻌﺎد 2.5×5 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺗﺒﺼﺮه 1: ﻫﻨﮕﺎمی ﻛﻪ ﺧﻮدروﻫﺎ در ﻃﻮل و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻗﺮار میﮔﻴﺮﻧﺪ، اﺑﻌﺎد ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای ﻫﺮ ﺧﻮدرو 2.5×6 ﻣﺘﺮ میﺑﺎﺷﺪ. (ﺗﺼﻮﻳﺮ 44-1)

ﺗﺒﺼﺮه 2: در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه در ﺻﻮرتی ﻛﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ داخلی ﺑﻴﻦ دﻫﺎﻧﻪ دو ﺳﺘﻮن ﺣﺪاﻗﻞ 4.5 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ دو ﺧﻮدرو میﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻴﻦ دو ﺳﺘﻮن ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ. اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﺧﻮدرو، ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪ داخلی ﺑﻴﻦ دﻫﺎﻧﻪ ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 2.5 ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ازای ﻫﺮ ﺧﻮدرو ﺑﻼﻣﺎﻧﻊ اﺳﺖ. (ﺗﺼﺎوﻳﺮ2-44)

ﺗﺒﺼﺮه 3: در ﺻﻮرتی ﻛﻪ دو ﻃﺮف ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻗﻒ در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ دﻳﻮار ﺑﺎﺷﺪ، ﻋﺮض آن ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ 3 ﻣﺘﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

11-2-2 ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی تک واﺣﺪی یک واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ اﺑﻌﺎد 5×3 ﻣﺘﺮ ﻛﻔﺎﻳﺖ میﻛﻨﺪ.

11-2-3 ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای یک واﺣﺪ پارکینگ ساختمان 25 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ میﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﺷﺎﻣﻞ 12.5 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺑﺮای ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻗﻒ و ﻣﺎبقی ﺟﻬﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺣﺮﻛﺖ و ﭼﺮﺧﺶ ، ورود و ﺧﺮوج و ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻣﺸﺘﺮک میﺑﺎﺷﺪ.

11-2-4 ﻓﻀﺎی ﭼﺮخشی ﭘﺸﺖ ﺧﻮدرو در پارکینگ ساختمان، ﺣﺪاﻗﻞ ﭘﻨﺞ ﻣﺘﺮ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﮔﺮدد. (ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره 45).

11-2-5 ﺣﺪاﻗﻞ ﻋﺮض راﻣﭗ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈﻮر دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮای ﺣﺪاﻛﺜﺮ 24 اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ در ﻫﺮ طبقه 3.5 ﻣﺘﺮ و ﺑﺮای 25 اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ و ﺑﻴﺸﺘﺮ 5 ﻣﺘﺮ اﺳﺖ. در ﺻﻮرتی ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻋﺮض 5 ﻣﺘﺮ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺎﻳﺪ دارای ورودی و ﺧﺮوجی ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻋـﺮض 3.5 ﻣﺘﺮ باشد.

ﺗﺒﺼﺮه 1: ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎی ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ 25 واﺣﺪ ﭘﺎرک و ﺑﻴﺸـﺘﺮ از آن ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ دو راه ﺧﺮوج اﻓﺮاد ﭘﻴﺎده داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ اﻟﺰاﻣﺎ یکی از آنﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﻀﺎی ﺑﺎز ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻳﺎ ﻣﻌﺒﺮ ﻋﻤﻮمی ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدد.

11-2-6 ﺣﺪاﻗﻞ ﻋﺮض راﻣﭗ ﻗﻮسی ﺟﻬﺖ دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ پارکینگ ساختمان در ﺻﻮرت یک ﻃﺮﻓﻪ ﺑﻮدن 3.65 ﻣﺘﺮ و دو ﻃﺮﻓﻪ 7 ﻣﺘﺮ میﺑﺎﺷﺪ.

11-2-7 ﺷﻌﺎع داخلی (ﻣﻴﺎنی) ﻣﺴﻴﺮ ﮔﺮدشﻫﺎ در ﻛﻠﻴﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ ﺗﺎ ﮔﺮدش 90 درﺟﻪ راﻣﭗ، ﺑﺎیستی ﺣﺪاﻗﻞ 5 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﺎ ﮔﺮدش 180 درﺟﻪ راﻣﭗ ﺑﺎیستی ﺣﺪاﻗﻞ 12 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ. (ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره 46-1 و 46-2)

11-2-8 ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺷﻴﺐ راﻣﭗ در ﻛﻠﻴﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ ﻣﻌﺎدل %15 میﺑﺎﺷﺪ.

11-2-9 ﺷﺮوع راﻣﭗ ﺑﺎیستی در داﺧﻞ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ و ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ 2.5 ﻣﺘﺮی) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻀﺎی ﺗﻮﻗﻒ (از ﺑﺮ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ و درب ورودی ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ) در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

11-2-10 ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ ارﺗﻔﺎع آزاد راﻣﭗ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ در ﻣﺤﻞ ورودی و ﺧﺮوجی از ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺳﻘﻒ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺗﺎ ﻛﻒ راﻣﭗ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺎیستی ﺣﺪاﻗﻞ 2.20 ﻣﺘﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

11-2-11 ارتفاع ﻣﺠﺎز ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻘﻠﻴﻞ ﺧﻄﺮات ﻧﺎشی از ﺣﺮﻳﻖ، از ﻛﻒ ﺗﺎ ﺳﻄﺢ زﻳﺮﻳﻦ ﺳﻘﻒ و ﻳﺎ در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﻳﺎ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﺎزه‌ای در زﻳﺮ ﺳﻘﻒ، ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ آنﻫﺎ ﺣﺪاﻗﻞ 2.20 ﻣﺘﺮ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻣﺸﺮوط ﺑـﻪ رﻋﺎﻳﺖ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ارﺗﻔﺎع ﻣﺠﺎز ﺑﻨﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻮارد زﻳﺮ میﺑﺎﺷﺪ:

• ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی دارای 24 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﻛﻤﺘﺮ از آن ﺣﺪاﻛﺜﺮ ارﺗﻔﺎع ﻣﻔﻴﺪ 2.40 ﻣﺘﺮ.
• ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی دارای 25 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ارﺗﻔﺎع ﻣﻔﻴﺪ 3.50 ﻣﺘﺮ.
• ﺑﻨﺎﻫﺎ و ﻣﺮاﻛﺰ ﻋﻤﻮمی ﺑﺎ 24 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﻛﻤﺘﺮ از آن ﺣﺪاﻛﺜﺮ ارﺗﻔﺎع ﻣﻔﻴﺪ 3.50 ﻣﺘﺮ.

ﺗﺒﺼﺮه: ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺳﻄﺢ اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﺪه ﺑﺮای ﻣﺤﻮﻃﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ در ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه در ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی دارای 24 واﺣﺪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﻛﻤﺘﺮ از آن ﺑﻴﺶ از 500 ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﺎﺷﺪ، ﺣﺪاﻛﺜﺮ ارﺗﻔﺎع ﻣﺠﺎز 2.40 ﻣﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ بود.

11-2-12 در ﺻﻮرتی ﻛﻪ رﻣﭗ در ﻓﻀﺎی آزاد ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺷﻮد، ﺳﻄﺢ اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﺪه ﺑﻪ ﻓﻀﺎی ﻣﺬﻛﻮر از %20 ﻣﺠﺎز اﺳﺘﻘﺮار ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ در ﻓﻀﺎی آزاد ﻛﺴﺮ میﺷﻮد.

11-2-13 نحوه ﺟﺎﻧﻤﺎیی ﺧﻮدروﻫﺎ در پارکینگ ساختمان ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﺘﻮن ﮔﺬاری ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدد. در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻻزم اﺳﺖ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ و اﺑﻌﺎد ﺳﺘﻮنﮔﺬاری ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻘﺸﻪﻫﺎی ﺳﺎزه ﺑﺮ روی ﭘﻼن ﻣﻌﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﮔﺮدد.

11-2-14 حداقل ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻔﻴﺪ و ﺧﺎﻟﺺ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺑﺪون اﺣﺘﺴﺎب ﻋﺮض ﺳﺘﻮن، ﺑﺪﻧﻪ داخلی ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻪ ازا ﻫﺮ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺎیستی ﺣﺪاﻗﻞ 2.50 در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

11-2-15 ﻫﻨﮕﺎمی ﻛﻪ ﻃﺒﻘﺎت دﻳﮕﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭘﻠﻪﻫﺎ از ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺧﻮدروﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮسی ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﻦ ﻓﻀﺎی ﭘﻠﻜﺎن و ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ یک در ﺟﺪاﻛﻨﻨﺪه ﻳﺎ ﻓﻀﺎی راﺑﻂ ﻣﺤﺼﻮر در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.